Na de vele roepstemmen die ik in mijn leven al had gehad, heeft God de tijd van 3 jaar lichamelijke ziekte moeten gebruiken, zodat ik mijn knieën wilde buigen voor Hem. Vooral moeten gebruiken, omdat ik dacht God niet nodig te hebben.
Na een knieoperatie, met langdurig herstel, liep ik ook een hernia op. Ik had 24 uur per dag pijn en na 10 maanden was ik zowel lichamelijk als geestelijk ‘gebroken’.
Toen ik, toch nog onverwachts, opgenomen werd voor 5 dagen volledige rust en zware medicatie, besefte ik meteen dat dit niet voor niets was. God zette mij op 5 april 2012 letterlijk stil, aan Hem alle eer! Een dag voor mijn 34ste verjaardag veranderde het beetje religie wat ik had, in een relatie met God! (Toen nog niet wetende dat het uiteindelijk in totaal 6 jaar zou gaan duren met nog eens 2 hernia`s en 5 maanden revalidatie. Maar die tijd heb ik heel anders beleefd als voor mijn bekering. Daarvoor zat ik enorm in de slachtofferrol, daarna deed ik alles met God.)
Mijn vrouw nam toen de Bijbel mee naar het ziekenhuis met de woorden van; “zo, nu heb je geen smoesjes meer en tijd genoeg om hierin te lezen.” Daar had ze mij al vaak toe aangespoord, maar ik leefde ver bij God vandaan en Bijbellezen deed ik nog amper, laat staan bidden.
Mijn zus gaf mij het boekje; ‘Ja, kom binnen Heer’ van Annie Berends. Een boekje dat er over gaat dat God overal bij moet kunnen zijn met alles wat je doet in je leven. Het verlangen groeide om God overal in te betrekken. Zonder Hem kon en kan ik tenslotte niks! En dat besef kwam hard binnen. In het weekend na de opname, het was toen Pasen, kreeg ik op een gegeven moment vanuit mijn bed een heel sterk beeld van Jezus aan het kruis. Zomaar, tussen de wolken. In mijn hoofd klonk alleen maar; ‘ook voor jou.’ In die dagen ben ik gaan beseffen dat God wilde dat ik een keus ging maken. Een keus voor Hem, Hem laten regeren over alles wat je doet. Zoals ik toen leefde kon ik niet verder, ik had God nodig! God wilde dat ik mij zou bekeren tot Hem! Ik heb toen ook heel bewust die keus gemaakt.
De dagen van rust en medicatie hielpen niet en ik werd op de wachtlijst gezet voor een operatie. Die mocht ik thuis afwachten en dat werden 2 ‘zware weken’ met veel aanvechtingen en mijzelf zien in Zijn licht als een zondaar. Maar op grond van Gods woord mocht ik ook tot het geloof komen dat Jezus ook voor mijn zonden aan het kruis heeft gehangen, dat mijn schuld betaald was en is door Zijn bloed!
Vóór die tijd had ik nog nooit last gehad van de duivel, maar nu God zó met mij bezig was zat die boven op mijn nek. Ik had God zó gebeden om een teken, zodat ik zeker zou weten dat het niet van mijzelf was, ik worstelde met geloofszekerheid. En het teken waar ik zó om gebeden had dat kwam er! Na 2 weken kon ik geopereerd worden en toen ik lag te wachten, om naar de operatiekamer gebracht te worden riep er een zuster naar mij, nadat ze wat genoteerd had; “ik heb je naam in het grote boek geschreven”. Mijn vrouw en ik keken elkaar aan en begrepen meteen dat dit mijn gebedsverhoring was! God gebruikte die zuster om mij een bevestiging te geven! Achteraf zei ze, toen ze mijn verhaal hoorde, dat ze het heel onbewust had gezegd. Voor mij was het God Zelf Die via haar tot mij sprak. Ik had dit na 2 weken strijd zo nodig. God gaf mij geloofszekerheid op Zijn tijd, Hem alle eer!