“Laat de joden onder ons leven, maar laat hen lijden en voortdurend worden vernederd. Ze voeren strijd tegen God, ze haten de hele wereld, ze zijn vijanden van het heil der heidenen, kortom: ze zijn aan het eeuwig verderf gewijd. Verbrand hun synagogen en scholen. Breek hun huizen af en vernietig ze. Neem al hun gebedsdoeken en gebedsboeken af, waarin niets dan goddeloosheid, leugens, vloeken en eden staan. Verbied hun rabbijnen, onder bedreiging van doodstraf en verminking, te onderwijzen. Joden, een addergebroed. Weg met hen. Joden zijn: de duivel in eigen persoon”. 

Bent u er nog? Welke antisemiet (van de puurste vorm)  is hier aan het woord, vraagt u zich af? Deze citaten komen van een persoon die elk jaar herdacht wordt in de kerken op 31 oktober! Inderdaad, Maarten Luther, de grote hervormer! Naast de 95 stellingen heeft hij, in 1543, ook een boek geschreven, genaamd: ‘Over de joden en hun leugens’. Een boek vol antisemitisme van onze ‘belangrijke’ kerkvader. Een boek, dat geschreven kon worden vanwege de vervangingsleer. Hoeveel christenen zijn er op de hoogte van het antisemitische gedachtengoed van de vele kerkvaders? Op hervormingsdag zingen we luidkeels het Lutherlied, maar neem van mij aan, dat als je het gaat bestuderen met de kennis van de vervangingsleer, dan zing je niet meer of niet meer zo hard mee! U moet het lezen vanuit de visie van Luther; “Een vaste burcht is onze God” (de God van de kerk en niet meer van de joden), “een toevlucht voor de Zijnen” (het kerkvolk, want de joden hebben afgedaan, dat zijn niet meer de Zijnen)  Lieve mensen, wordt wakker! Gun de satan geen ruimte in het christelijke geloof. Hij is maar op één ding uit: Zijn volk Israël vernietigen om zo de wederkomst tegen te kunnen houden! Hier kom ik verderop in het hoofdstuk nog op terug.

Het valt niet te ontkennen dat het antisemitisme wereldwijd (weer) toeneemt. Wat is dat toch? Die blinde haat tegen de joden. Zowel van de kant van gelovigen maar zeker ook van ongelovigen. Wat heeft dit volk nou eigenlijk op z`n geweten? Tuurlijk, ze hebben Jezus als de Messias afgewezen, maar moeten ze daar nu al duizenden jaren voor vervolgd, gemarteld en afgeslacht worden?

Doordat God Zich met Israël verbond zijn zij de naamdragers van God geworden in en voor deze wereld. Daarom zegt Jezus tegen Zijn discipelen (en indirect tegen Israël) dat zij vervolgd zullen worden ‘omwille van Zijn naam’ (Matt.10:16-18, Matt.10:22, Matt.24:9, Luk.21:12). Satan heeft één doel en dat is Gods naam op aarde wegvegen en Zijn naamdragers vernietigen. En dat een (kleine) groep joden Hem toendertijd verworpen heeft, tot zegen van ons, hoeven wij hen niet aan te rekenen. Het is gegaan volgens Gods heilsplan, alles was al voorzegd door de profeten. Het gaat volkomen volgens Gods heilsplan. Jezus heeft aan het kruis al voor ze gepleit bij Zijn Vader, om het ze te vergeven, want ze wisten niet wat ze deden. Als ze die bedekking niet hadden gehad, dan was het niet gebeurd en was het heil, op die manier, ook niet naar ons toegekomen. God zij dank gaat er niets toevallig, maar heeft de Allerhoogste alles in Zijn hand.

Wat ik verschrikkelijk vind is dat de kerk zo`n grote rol heeft gespeeld in de vervolgingen. Alsof de kerk als beul van God was aangesteld. Het is beschamend dat de kerk zoveel (Joods)bloed aan z`n handen heeft! “Jeruzalem zal een steen worden die moeilijk te tillen is voor alle volken” (Zach.12:3). Maar dat, dat nu ook voor veel gelovigen uit de heidenen geldt vind ik heel triest. Het is ongelofelijk maar waar dat er vandaag de dag nog steeds (naïeve)mensen zijn die het de hedendaagse joden aanrekenen wat er 2000 jaar geleden met Jezus is gebeurd! Als u diegene bent, die het diep van binnen ook nog zo voelt, dan moet u uzelf afvragen of u net zo bekrompen denkt als u een duitser ziet? Neemt u het ook elke tegenwoordige duitser kwalijk wat zijn of haar voorouders hebben gedaan t.o.v. het nederlandse volk in 40-45? Neem het in gedachten mee en kijk naar Israël zoals God naar Israël kijkt!

Het is erg om te moeten constateren, maar de vervangingsleer is in de kerk de bakermat geweest voor het (kerkelijke) antisemitisme! De gemeente groeide vanuit hoofdzakelijk messiasbelijdende joden naar het merendeel gelovigen uit de heidenen. Alle invloedrijke kerkvaders zoals oa Polycarpus, Eusebius, Ignatius, Justinus en Origenes waren niet joods en gingen, mede door heidense invloeden, zich steeds meer van het jodendom distanciëren. De vervangingsleer en het antisemitisme begon de kerk in te sluipen. Soms ook gevoed door de religieuze joden zelf maar dat is geen vrijbrief voor antisemitisme! Messiasbelijdende joden moesten zich aan gaan passen aan de kerk en in ca.100 naC. schrijft kerkvader Ignatius van Antiochië; "Iedereen die op wat voor manier dan ook het paasfeest samen met de joden viert wordt medeplichtig met hen die de Heer hebben gedood". Ca. 165 naC. schrijft apologeet Justinus; "Jullie joden hebben het toppunt van jullie verdorvenheid bereikt, in de haat tegen de Rechtvaardige die jullie hebben gedood". Ca. 250 naC. schrijft kerkvader Origenes; "De loop van de geschiedenis zal uitwijzen dat de joden door God zijn verworpen en dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen". 325 naC. Een citaat uit het concilie van Nicea; "In het vervolg willen we niets meer gemeen hebben met het vijandelijke volk van de joden want onze Heiland heeft ons een andere weg gewezen". Op dit concilie wordt definitief gebroken met het joodse volk en de scheiding tussen synagoge en kerk is een feit. Een nieuwe religie, het christendom, is ontstaan. De kerk heeft zich losgemaakt van Israël en gaat z'n eigen koers varen. De zwartste dag uit de kerkgeschiedenis is een feit.

Doordat de kerk zich uit had geroepen als het nieuwe verbondsvolk, het ‘geestelijke Israël’, kon het niet anders dan dat een jood, die tot het geloof kwam in de Messias, aansluiting moest vinden in de kerk. Dit wordt overigens nog steeds zo geleerd. Een jood moet dus worden ingelijfd in de kerk (het christendom) terwijl juist wij, de heidenen, door het geloof, ingelijfd worden in Israël (denk aan de wilde takken in de edele olijfboom Rom.11)?! Een bekeerde jood wordt dus, volgens de leer van de  kerk, overgezet  vanuit het jodendom naar en in het christendom?!

Dit staat haaks op hetgeen er in Psalm 47 staat; “God regeert over de heidenvolken; God zit op Zijn heilige troon. De edelen van de volken (gelovigen uit de heidenen) voegen zich bij het volk van de God van Abraham; want de schilden van de aarde zijn van God. Hij is zeer hoog verheven!” (Ps.47:9-10). Ook Jesaja spreekt erover n.l. ; “De vreemdeling zal zich bij hen(Israël) aansluiten en zich bij het huis van Jakob(Israël) voegen” (Jes.14:1b). Wij bij hen, niet zij bij ons! Alle beloften van God, gegeven aan Israël, gelden nu toch voor de kerk? Althans, zo leert de kerk dat. Maar klopt dat wel? Heeft God het jodendom afgeschreven en daarom vervangen voor het christendom? Absoluut niet!!! Jezus de Messias is immers Zelf een Jood en God heeft Zijn volk Israël nog steeds lief en de beloften gelden nog steeds voor hen! (Rom.11:1-12, Rom.11:28, Jer.31:31). God heeft er zelfs een dure eed op gezworen! (Deutr.4:31, Psalm 132:11-14). En als God het nu nodig vond om Zijn beloften voor het herstel van Israël met een eed te bevestigen, is het dan voor ons niet van belang om Zijn woord te toetsen aan de hedendaagse gebeurtenissen in en rondom Israël? Waarom? Omdat wij aan de hand van de gebeurtenissen kunnen zien hoe laat het (ongeveer) op Gods kalender is. Hoe dicht we bij de vervulling van de beloften voor Israël zijn. En wij, als we tot geloof gekomen zijn, mogen delen in die beloften (Rom.11:17-24).

Door de vervangingsleer moesten en moeten joden zich dus bekeren tot het christendom en toen dat niet of nauwelijks gebeurde is het christelijke antisemitisme ontstaan. De kerk kon het gewoon niet uitstaan dat er nog steeds een volk op aarde rondliep dat zichzelf het ware (Bijbelse) Israël noemde, natuurlijke nazaten van Abraham, Izak en Jakob, terwijl de kerk zichzelf had uitgeroepen tot het ‘geestelijke Israël’.

Als kind heb ik altijd geleerd dat de kruistochten een heerlijke tijd was, want men streed voor God en vaderland. De werkelijkheid is echter totaal anders. Toen de kerk in Rome zichzelf had uitgeroepen als het ‘geestelijke Israël’ was het voor hen heel duidelijk dat Jeruzalem niet meer de hoofdstad was van het jodendom, maar Jeruzalem moest de hoofdstad van het christendom worden.

En onder leiding van Godfried van Bouillon (1089-1100) trokken 40.000 man op naar Jeruzalem en vermoorden onderweg al elke jood die ze tegenkwamen. Onderweg werd het leger nog aangevuld met avonturiers tot zo`n 100.000 man. Ik denk dat de meesten niet eens wisten waar ze mee bezig waren! In 1099 werd Jeruzalem veroverd en werden de Joden blootgesteld aan brute plunderingen, moorden, verkrachtingen en vernielingen. Niemand werd ontzien, het werd een enorm bloedbad. Er is zelfs een gebeurtenis bekend dat de kruisvaarders de laatste joden, die nog over waren in Jeruzalem, samengedreven hebben in een synagoge en deze vervolgens in brand hebben gestoken terwijl de joden om genade smeekten en riepen; “we geloven toch in dezelfde God”? Allen werden levend verbrand! Na deze daad zijn de kruisvaarders naar de heilige grafkerk (gebouwd door Helena, de moeder van Constantijn de Grote) gegaan om daar God te loven en te danken voor hun behaalde overwinning. Strijden voor God en vaderland? Voor welke God was dit? Niet voor de God van de Bijbel hoor! Ze waren in dienst voor de god van het kwaad. De duivel heeft maar één doel en dat is Gods volk uitroeien en als het moet dan gebruikt en misbruikt  hij daar gewoon ook de kerk voor. Verloren heeft hij al, dat weet hij door het verlossende werk van Gods Zoon. Maar de wederkomst van Gods Zoon als Koning over Israël probeert hij nog tegen te houden. Dat kan alleen maar als Zijn volk Israël, waar Hij in eerste instantie als Bruidegom voor terugkomt, zou worden uitgeroeid. Wij weten, op grond van de profetieën, dat hem dat nooit gaat lukken, maar het is toch verschrikkelijk dat hem dat, mede dankzij de kerk, bijna is gelukt met 6 miljoen Joden tegelijk! Weet u dat er op de gesp van de duitse soldaten de tekst stond; ‘God zij met ons’! En dat de diensteed als volgt ging; ‘Ik zweer; Ik zal de Fuhrer van het Duitse rijk en volk, Adolf Hitler, trouw en gehoorzaam zijn, de wet naleven, en mijn ambtsplichten gewetensvol vervullen, zo waarlijk helpe mij God’. De naam van God werd misbruikt om zo Gods Eigen verbondsvolk te vernietigen!

Door het antisemitische gedachtengoed van zowel Augustinus, Luther en nog vele anderen die ook de vervangingsleer aanhingen, had het christendom al een (onbewuste) anti-joden houding in zich. Daardoor had Hitler makkelijk ingang tot de staatskerk en zeker toen hij de antisemitische stellingen van Luther in zijn boek ‘Mein Kampf’ verwerkte.

Het lijkt wel of satan dit hele gebeuren bijna 2000 jaar heeft zitten voorbereiden en zo steeds meer de mensen een bepaalde hoek in heeft gedreven en een bepaald gevoel heeft gegeven, zodat we bijna lijdzaam toe hebben staan kijken hoe Gods oogappel onder onze ogen afgevoerd werd. Ik denk ook aan de uitzonderingen die er zeker waren en soms zelfs met hun eigen leven hebben moeten bekopen. Ik ben mij er heel erg van bewust dat er ook goede dingen door de mensen gedaan zijn, maar dat staat even los van het feit van de geschiedenis van het joodse volk en het feit van de holocaust.

Om nog even terug te komen op Luther. Ook Luther had gehoopt dat de joden zich bij het christendom zouden voegen en zich tot de God van de kerk zouden bekeren, maar toen hij erachter kwam dat de joden zichzelf nog steeds zagen als het Bijbelse Israël en de kerk niet als het ‘geestelijke Israël’, het nieuwe verbondsvolk van God,  werd hij anti-joods.

Ik denk wel eens; hoe zou het geweest zijn als er vanaf de hemelvaart van Jezus, het evangelie tot nu toe zo was verkondigd, dat wij heidenen, door het geloof in Jezus, helemaal bij Israël behoren (geënt). Dat Israël onze oudste broeder is. Zou er dan de holocaust hebben kunnen plaatsvinden? Als we als christelijk Europa massaal waren op gaan staan en tegen Hitler hadden gezegd; “Blijf van onze oudste broeder af, want wie aan hen komt die komt aan ons!” Of dat alle miljoenen christelijke mensen in heel Europa, uit broederliefde, een jodenster waren gaan dragen! Had u het gedurfd? Ik ben ervan overtuigd dat Hitler zijn gruweldaden dan niet zo ver had kunnen volbrengen! Zoals ik al had aangegeven zijn er ook uitzonderingen van mensen die het wel zo hebben gezien. Mensen die zich wel hebben ingezet voor Gods volk, maar die vallen in het niet bij de hoeveelheid slachtoffers. Ik voel mij collectief schuldig aan deze vervolgingen die door onze voorouders (bewust of onbewust) zijn gedaan! Heeft u God al om vergeving gesmeekt voor wat wij en onze voorvaderen Zijn volk hebben aangedaan? Belijdt u net als Daniël, terwijl hij er fysiek geen deel aan had, de zonden van zijn en ons (christelijke) volk? (Daniël 9:1-20).

Het wonderlijke is dat na de verschrikkelijke gebeurtenis van de holocaust, een groot gedeelte van de wereld is gaan beseffen dat de joden een eigen (veilige) staat moesten hebben. Daardoor is de staat Israël (weer) opgericht en kunnen we zien dat God trouw is aan Zijn beloften en dat de vervangingsleer niet klopt. Dat de vervangingsleer een verzinsel van mensen was en is, een antisemitische leer!

In de tijd van de vervolgingen werden joden, door een overdreven ijver van de kerk, gedwongen om christen(lijk) te worden. Deze ijver is vandaag de dag nog steeds aanwezig bij veel christenen, maar daarover aan het eind van dit hoofdstuk wat meer. In de tijd van de vervolgingen werden joden gedwongen zich te laten dopen om zo bij het verbond (van de kerk) te horen. Alles wat joods was moest men afzweren. De gebeden, de gebedskleden, de sabbatskandelaars, de menora, enz., enz…, alles moest weg. Ze mochten niet meer naar de synagoge, maar moesten naar de kerk. De sabbat moesten ze inruilen voor de zondag. Al het joods-zijn moesten ze afleggen en/of werd hun ontnomen. Oftewel; een jood moest christelijk worden! Daarom heb ik moeite als iemand een Messias-belijdende jood, een joodse christen of een christelijke jood noemt. Want hiermee suggereer je, bewust of onbewust, een vervanging van het jodendom naar het christendom. Een Messias-belijdende jood blijft zijn eigen identiteit behouden met alles wat daarbij hoort. Hij gelooft alleen niet meer enkel  het oude testament, maar ook het nieuwe testament. Hij blijft op en top jood die gelooft dat Jezus/Jeshua de beloofde Messias is.

Als joden geen gehoor gaven aan de oproep van de kerk dan gingen ze o.a. de brandstapel op. Iemand ging dan voor ze staan met een kruis in de hand en ze kregen nog één kans om zich te ‘bekeren’ tot het christendom, de kerk. De kerk die, in hun ogen, geloofde in een griekse  Jezus. De God van het christendom. Hoe konden ze daar nu in geloven? In een God Die zo wreed was! Een God Die, in hun ogen, was toegeëigend door het christendom. Zo zijn er vele joden in naam van Christus, kruis en kerk vervolgd, gemarteld, geëxecuteerd en vermoord! En alles werd ‘gedoogd’ want, zo zei men; “ze hebben het toch over zichzelf uitgeroepen? Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen!” Maar had God de kerk er dan voor nodig om, als een soort beul, Zijn straf te voltrekken over het joodse volk? De straf zou toch wezen dat ze verstrooid zouden worden onder alle volkeren over heel de aarde?

De kerk was vergeten dat Jezus Zelf aan de Vader had gevraagd of Hij het hun wilde vergeven, want ze wisten niet wat ze deden. Zou Zijn gebed niet zijn verhoord? Stel nu dat het de kerk was gelukt om alle joden te bekeren tot het christendom. Dan was er vandaag de dag geen joods volk meer geweest, geen joodse staat Israël! Geen jodendom! Alle beloften en profetieën zouden niet meer uit kunnen komen t.a.v. Israël en Jezus had dan niet kunnen komen als Koning voor Zijn volk, als de Messias van Israël Die hen verlost.
Als je tegen Israël bent, tegen de joden, dan ben je indirect ook tegen de God van Israël, tegen de God van de joden en ben je antisemitisch. Maar als je een christen bent, die het offer van Jezus (Jeshua) de Jood aanvaard heeft, en je zegt vervolgens dat je niks met Israël of met de joden hebt, ben je dan antisemitisch? U mag het voor uzelf invullen!

De harde werkelijkheid van onze christelijke geschiedenis is nou niet bepaald iets om trots op te zijn. Met alle vervolgingen, pogroms, kruistochten, inquisities, en de Holocaust als dieptepunt hebben we, bij het joodse volk, geen goede reputatie opgebouwd als volgelingen van Jezus! In totaal zijn er ong. 17 miljoen joden vermoord door mensen waarvan de meeste zeiden navolgers van Jezus te zijn. Zoals ik al schreef; ze zijn vermoord in naam van Christus, kruis en kerk. Het christendom is het kruis om gaan draaien en heeft het gebruikt als zwaard. De blijde boodschap voor ons is een vloekwoord voor de joden geworden! 

Daarom moeten wij heel voorzichtig zijn bij het benaderen van het joodse volk. Waak er alstublieft voor dat wij ze niet gaan aanspreken om te evangeliseren bijvoorbeeld, want daar maak je ze niet jaloers mee. Dat wekt alleen maar weerstand! Wij geloven immers in hun God, zij moeten niet in onze God gaan geloven. Anders moeten zij gaan geloven in hun eigen God?! Welke God denkt u dan dat ze aanroepen bij de Klaagmuur (Kotel) en in al hun gebeden? Alleen hebben ze (niet allemaal) de bedekking gekregen dat Jezus de Messias is. Maar moeten wij ons daar druk over maken? Is het God Zelf niet Die hen de bedekking heeft gegeven en ook weer wegneemt?! (Ez.11:19, Ez.34:11, Ez.36:26, Rom.11:32). Hun de bedekking, met alle gevolgen van dien, voor het behoud van de heiden!  Was onze opdracht niet dat wij ze moesten zegenen en tot jaloersheid moesten wekken? (Rom.11:11). Twee opdrachten en wat hebben we daarin, als kerk, gefaald!!! De presentatie van Jezus is door het christendom belabberd geweest  t.a.v. het joodse volk! Zij zijn, op een paar uitzonderingen na,  niet massaal jaloers geworden!

Toch even een uitstapje over het behoud van de joden. Er zijn heel veel gelovigen die met een dubbele agenda het land Israël en het joodse volk bezoeken. Het volk is hierom achterdochtig geworden naar het christendom toe. In de loop der eeuwen werden er door gelovigen relaties aangegaan met als enige doel om ze uiteindelijk toch het evangelie op te dringen. Of liever gezegd; door de strot te duwen. En wat voor evangelie!? Zoals in hoofdstuk 4 staat beschreven; een half evangelie. En in het licht van de vervangingsleer misschien wel een fout evangelie. Waarschijnlijk met oprechte bedoelingen, maar met een verkeerde uitwerking. Een persoonlijke vraag; in hoeverre geloofd u in God en in hoeverre geloofd u God? Geloofd u Hem ook als het boven uw verstand en uw denken gaat? Als het menselijkerwijs niet goed voelt, maar het wel Gods woord is? En nog een vraag; voor hoeveel procent heeft Jezus de zonden aan het kruis gedragen en overwonnen? 30% of 50% of misschien 80%? Nee toch! Maar voor de volle 100%! Als Hij zegt; "het is volbracht" dan is dat niet een beetje, maar helemaal. In Zijn heilsplan is dat zo, maar in dit aardse leven zijn er toch heel veel gelovigen die dit (onbewust) niet geloven. Die kunnen eigenlijk Gods beloften niet geloven of willen het niet geloven. Vaak omdat het niet in de leer van het christendom past, men heeft er in ieder geval heel veel moeite mee. Ik zal u een paar voorbeelden geven aan de hand van een aantal Bijbelteksten. En bij elke tekst, m.n. het onderstreepte, moet u bij uzelf denken; bedoelt God hier alleen Messiasbelijdende joden mee?  Kom nu, laten wij samen een rechtszaak voeren, zegt de HEERE. Al waren uw(Israëls) zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw, al waren ze rood als karmozijn, ze zullen wit worden als witte wol. (Jes.1:18),  Uw volk(Israël), zij allen zullen rechtvaardigen zijn, voor eeuwig zullen zij(Israël) de aarde in bezit nemen. Zij(Israël) zullen een stekje zijn, door Mij geplant, een werk van Mijn handen, opdat Ik verheerlijkt zal worden. (Jes.60:21),  Dan zullen zij(Israël) niet meer eenieder zijn naaste en eenieder zijn broeder onderwijzen door te zeggen: ken de HEERE, want zij zullen Mij allen kennen, vanaf hun kleinste tot hun grootste toe, spreekt de HEERE. Want Ik zal hun(Israëls) ongerechtigheid vergeven en aan hun zonden niet meer denken. (Jer.31:34),  Ik zal hen(Israël) reinigen van al hun ongerechtigheid,waarmee zij tegen Mij gezondigd hebben.Ik zal al hun(Israëls) ongerechtigheden vergeven, waarmee zij tegen Mij gezondigd hebben, en waarmee zij tegen Mij in opstand zijn gekomen. (Jer.33:8),  Ik zal rein water op u(Israël) sprenkelen en u zult rein worden.Van al uw ongerechtigheden en van al uw stinkgoden zal Ik u(Israël) reinigen.Dan zal Ik u(Israël) een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven.Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u(Israël) een hart van vlees geven. (Ez.36:25-26),  Ik zal u(Israël) verlossen van al uw ongerechtigheden. (Ez.33:29a),  Wie is een God als U, Die de ongerechtigheid vergeeft, Die voorbij gaat aan de overtreding van het overblijfsel van Zijn eigendom? Hij zal niet voor eeuwig vasthouden aan Zijn toorn, want Hij vindt vreugde in goedertierenheid. Hij zal Zich weer over ons(Israël) ontfermen, Hij zal onze(Israëls) ongerechtigheden vertrappen,ja,U zult al hun(Israëls) zonden werpen in de diepten van de zee. U zult Jakob de trouw bewijzen en Abraham de goedertierenheid, die U aan onze(Israëls) vaderen gezworen hebt vanaf de dagen van weleer. (Micha 7:18-20),   En zij zal een Zoon baren, en u zult Hem de naam Jezus geven, want Hij zal Zijn volk(Israël) zalig maken van hun zonden. (Matt.1:21),  Want Hij heeft hen allen (Israël) in ongerhoorzaamheid opgesloten om Zich over allen te ontfermen. (Rom.11:32).  Dit is Gods eigen woord, Zijn eigen beloftes waar Hij bij niemand verantwoording voor af hoeft te leggen. En ik geloof Hem! Ook al snap ik niet hoe het allemaal zal zijn en zal gaan, ik vertrouw (op) Hem. Als Hij het verlangen heeft om Zijn complete volk te redden en te behouden, wie ben ik dan om mij daar druk over te gaan maken. En omdat het niet in de christelijke theologie past wil dit nog niet zeggen dat je dan maar aan Gods beloftes moet gaan twijfelen.  Ik wil nog een tekst noteren om te laten zien dat Zijn offer aan het kruis deze bovenstaande beloftes bevestigd. Hopelijk gaan uw ogen open voor dit meestelijke en wonderlijke heilsgebeuren, want dan begrijpt u ook het hoofdstuk hierna over de landbelofte beter. Zijn offer heeft hier namelijk alles mee te maken. Maar een van hen, Kajafas, die de hogepriester van dat jaar was, zei tegen hen(raad van de overpriesters en de Farizeeën): U weet niets, en u overweegt niet dat het nuttig voor ons(Israël) is dat één mens sterft voor het volk, en niet heel het volk verloren gaat. Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk(Israël), en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God(de twaalf stammen), overal verspreid, bijeen te brengen (Joh.11:50-52).  Jezus stierf dus in de eerste plaats voor Zijn volk Israël. Hierdoor kon en kan Hij al Zijn beloftes m.b.t. hun behoud waarmaken. Maar Hij stierf ook om Zijn volk, 'de kinderen van God', vanuit de verstrooing weer terug te brengen naar Zijn land, het huidige land Israël. Wij zijn daar nu getuige van, maar daarover meer in het volgende hoofdstuk. Om een misverstand uit de weg te gaan wordt met 'de kinderen van God' in deze tekst niet het christendom bedoeld, want dat bestond nog helemaal niet. Jezus moest nog sterven en opstaan. Misschien voor u een schokkende ontdekking dat Zijn kruisdood in de eerste plaats niet draaid om uw en mijn behoud. Echter is ons behoud, met eerbied gesproken, wel een hele mooie bijkomstigheid in Zijn heilsplan met de wereld! Door God te geloven en te vertrouwen (als een kind) op Zijn woord eren we Hem het meest dus nogmaals de vraag; geloofd u niet alleen in God, maar geloofd u ook God?

Weer terug naar hoe we eindigden voor het 'uitstapje' over het behoud van Zijn volk. Over hoe het christendom de afgelopen eeuwen Jezus heeft gepresenteerd naar het joodse volk. God Zelf zegt; “wie Mijn volk(Israël) aanraakt, die raakt Mijn oogappel aan” (Zach.2:8). “Wie Mijn volk(Israël) zegent zal gezegend worden, maar wie Mijn volk(Israël) vervloekt zal vervloekt worden” (Gen.12:3, Gen.27:29). Als ik dan naar 2000 jaar christendom t.o.v. het joodse volk kijk, dan kan vooral Europa nog heel wat vervloekingen verwachten! Want in de hele geschiedenis van Israël is de kerk de grootste vijand geweest van het joodse volk!  Als je je dat realiseert dan  zouden we ons kapot moeten schamen! Moge God het ons vergeven!

Gods heilsplan met de wereld is zo wonderlijk, want God heeft Israël tot een licht voor de heidenen (de wereld) gemaakt  (Jes.42:6, Jes.49:6b,Zach.8:13, Lukas 2:32, Hand.13:47). Het licht, oftewel de zegen voor de heidenvolken is tot aan de einden der aarde gekomen. Door de verstrooïng van het joodse volk, wat een straf was van hun ongeloof in de Messias, is het licht overal op de wereld terechtgekomen. Zodoende kwam de zegen onder alle heidenvolken terecht. Wat wonderlijk hè, hoe God een vloek gebruikt als zegen. Zoiets kan een mens niet uitdenken! Paulus schrijft erover; “hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen!” (Rom.11:33b). Het joodse volk is een zegen voor de volken (Gen.12:2). Het beangstigt mij nogal eens dat wij, christelijk Europa, precies dat licht, de zegen voor de volkeren, hebben proberen te vernietigen! We werden, met hun aanwezigheid, gezegend door God en dat hebben we afgewezen. Bijna helemaal vernietigd!

Gods zegen afgewezen, want wij wisten het wel beter. Laat de volgende zin goed tot u doordringen en de wijzende, maar vooral vermanende vinger richting de joden, wat betreft Jezus, kunt u niet meer opsteken;  ‘Door toedoen van de joden is Gods eniggeboren Zoon(Jezus) gedood, maar door toedoen van ons(de kerk) is Gods eerstgeboren zoon(Israël) gedood’ (door de vervangingsleer en de gevolgen daarvan). Het valt niet mee om uit te leggen wat het verschil is tussen een eniggeboren zoon en een eerstgeboren zoon. Het is namelijk niet los van elkaar te zien. Ziet u hoe nauw God met Israël verbonden is?! Jezus, de Zoon van God, valt dus niet te scheiden van Israël. Je kunt ze niet los zien van elkaar! De kerk heeft Jezus wel losgemaakt van Israël en is de blijde boodschap gaan verkondigen zonder Israël, met alle gevolgen van dien.

Schokkend zijn de woorden van God in Zacharia; “De Engel Die met mij sprak, zei tegen mij: Predik: Zo zegt de HEERE van de legermachten: Met grote na-ijver zet Ik Mij in voor Jeruzalem en voor Sion. Maar Ik ben zeer toornig op die zorgeloze heidenvolken. Ik was een weinig toornig, maar zij(de heidenvolken) hebben geholpen het erger te maken. Daarom, zo zegt de HEERE: Ik ben naar Jeruzalem teruggekeerd met barmhartigheid; Mijn huis zal erin herbouwd worden, spreekt de HEERE van de legermachten, en het meetlint zal over Jeruzalem uitgespannen worden” (Zach.1:14-16). Wij heidenen hebben het Zijn volk zó moeilijk gemaakt! Mede door de vervangingsleer en de daardoor verschrikkelijke vervolgingen. God wist al wat ging gebeuren, maar wij hebben Hem in Zijn toorn, nog toorniger gemaakt. Beseffen we wel wat dat allemaal inhoudt?

God wil ons duidelijk maken dat Zijn liefde voor Israël nooit is weggeweest (Jes.49:15-16) en verlangt ernaar dat wij, zorgeloze heidenen, dat in gaan zien. Dat we het opmerken vanuit Zijn woord. Hij wordt toornig, omdat wij het schijnbaar, als kerk (op uitzonderingen na), niet zien. Zou de leegloop van de kerken te maken kunnen hebben met de vervloekingen? U mag er zelf een antwoord voor invullen. Vanuit de kerk gezien is het dramatisch dat er zo`n leegloop is, maar is de kerk niet gewoon toe aan een schifting? Zodat de tradities verdwijnen en diegenen die daadwerkelijk een keus voor Jezus gemaakt hebben overblijven. Dat is in Gods ogen ook wat de Kerk is, nl. daar, waar 2 of 3 waargelovigen in Zijn naam vergaderd zijn.

De joden hebben een bedekking gekregen voor wat betreft de betekenis van Jezus voor de wereld, maar de wereld, en zeker ook de kerk, heeft een bedekking voor wat Israël betekent voor de wereld. Ook deze bedekking zal wegvallen als Jezus terugkomt naar de aarde en dan zal Hij de smaad van Zijn volk(Israël) wegnemen (Jes.25:7-8). De realiteit is echter dat de bedekking van Israël door God Zelf is gegeven en dat de bedekking van de kerk aan onszelf te wijten is. Wat denkt u, als u in de tijd van Jezus op aarde had geleefd, had u Hem dan herkend en erkend als de beloofde Messias (Gods eniggeboren Zoon)? Diezelfde vraag geldt vandaag de dag nog steeds, maar dan met betrekking op Israël (Gods eerstgeboren zoon). Herkent en erkent u het belang van het bestaan van het joodse volk? Want zo verblind als de meeste joden toendertijd waren voor de Messias, zo verblind zijn vandaag de dag de meeste (gelovige) mensen voor Israël.

De bedekking en het daarbij behorende lijden van het joodse volk heb ik in hoofdstuk 4 en 5 al even benoemd. Het is dat lijden wat pas stopt als het getal van de heidenen vol zal zijn. Je zou het bijna een plaatsvervangend lijden voor de heidenen kunnen noemen. In Kol.1:24 schrijft Paulus, dat hij "verblijd is in zijn lijden omwille van de gemeente". In de NBG staat er; “Ik ben blij dat ik nu voor u lijd en dat ik in mijn lichaam mag aanvullen wat er nog aan Christus`lijden ontbrak,…” Hoe kan Paulus het lijden van Christus aanvullen? Als Paulus het bijvoorbeeld heeft over ‘mij’ of ‘ons’ dan bedoelt hij daar het joodse volk mee. Je zou dus kunnen zeggen dat, nadat Jezus uitriep; “het is volbracht”, het joodse volk het lijden van Christus aan moet vullen tot de volheid van de heidenen er is! Net zoals de bevrijding op Normandië. Het betekende op ‘D-day’ het einde van de oorlog, maar het leed ging nog een hele tijd door. Jezus’ redding en Israëls bedekking (met alle gevolgen) kun je dus niet los van elkaar zien! Met dat besef begrijpt u dat ik dat volk alleen maar kan liefhebben zoals God het liefheeft.

Maar met alle Bijbelse informatie en feitelijke gebeurtenissen kunt u nooit meer zeggen dat u het niet wist. Het lijkt soms wel of mensen het ook gewoon (bewust) niet willen zien! Hopelijk behoort u niet tot deze groep gelovigen! Want als je niets hebt met het joodse volk, je oudste broeder. Hoe kun je het dan verklaren dat je wel iets hebt met de Jood Jezus, dat je gelooft in de Messias van Israël? Deze vraag kunt u voor uzelf beantwoorden.

De geschiedenis van Job is een mooi voorbeeld m.b.t. Israël. Israël is ook geliefd bij de Vader, maar door toedoen van satan werd Israël ook alles ontnomen. De vrienden van Job, met hun veroordelingen, kun je vergelijken met de kerk. Ook de kerk heeft Israël al bijna 2000 jaar terechtgewezen en veroordeeld. Tot op de dag van vandaag! Maar God zal Zich weer over Israël ontfermen en extra zegenen, zoals Hij ook Job extra zegende.

Wij heidenen kunnen en mogen het evangelie aan de rest van de volkeren vertellen. Wij hoeven aan de joden alleen maar te vertellen dat; ‘hun God Koning is’ (Jes.52:7). We hoeven ze alleen maar te helpen, ze bij te staan en ze te troosten (Jes.40:1). Als we dat wereldwijd zouden gaan doen dan kunnen ze toch niet anders dan jaloers worden?! Als ze dàn vragen waarom wij dat doen, waarom wij zo begaan zijn met Israël, met het joodse volk? Pas dàn kunnen wij getuigen in Wie wij geloven en Wie Jezus/Jeshua voor ons, voor hen en voor de wereld, betekent!

Een leer die veel voet aan de grond heeft gekregen is de opnameleer van de Engelsman John N. Darby (1800-1882). Voor bepaalde geloofsgroepen zal deze leer niets zeggen. De opnameleer leert dat de christelijke gemeente net voor het aanbreken van de grote verdrukking wordt opgenomen. Hierin verschillen sommige gelovigen weer in denkwijze. De opname zou volgens hen zowel voor, tijdens als na de grote verdrukking kunnen plaatsvinden. Alleen Israël zal sowieso door de grote verdrukking heen moeten, voordat de draad weer met Israël wordt opgepakt. Dit staat trouwens haaks op wat er staat in o.a. Jes. 54:7-10. Met de opnameleer zijn alle zegeningen (weer) voor de christelijke gemeente en alle vervloekingen (weer) voor Israël! Een nieuwe vorm van vervangingsleer met een antisemitisch trekje! Ik zeg niet dat de aanhangers van deze leer antisemitisch zijn, maar de leer is ontstaan vanuit een visie om de christelijke gemeente los te zien van Israël. Geen Bijbelse gedachte, want in hoofdstuk 5 heb ik al uitgelegd dat Israël al, door God, de gemeente wordt genoemd. De opnameleer is een anti joodse leer waarin alles om de christelijke gemeente draait. Juist daarom wil ik deze leer benoemen in dit hoofdstuk. De christelijke gemeente wordt boven Israël geplaatst en zo wordt er geschoven met Gods heilsplan.  Echter, Gods heilsplan loopt nog steeds via Israël naar de gemeente en niet andersom. God heeft de rollen niet omgedraaid! Israël wordt niet toegevoegd aan de christelijke gemeente, maar gelovigen uit het christendom worden toegevoegd aan Israël. Denk daarbij aan de in hoofdstuk 1 benoemde inwoning van Jafeth in de tent van Sem (Gen.9:27).

 De opnameleer werkt, voor veel gelovigen, als een slaappil. Ik hoor de geluiden om mij heen als het gaat over de eindtijd; “ach waar maak je je allemaal druk om, zodra de grote verdrukking aanbreekt zijn we toch al opgenomen”. Is dat zo? Zijn we al niet verder in Gods heilsplan dan de meeste gelovigen denken? Dat we naar een moment toe leven of op een moment wachten dat er misschien helemaal niet komt? Dat we ineens in de verdrukking terecht komen? Zou Jezus ons daarom zo vaak hebben opgeroepen dat we moeten waken? (Matt.24:42-44, Markus 13:33-37, Lukas 12:35-40, Lukas 21:34-36)

Het is dus begrijpelijk dat, als je in de opnameleer gelooft, je helemaal niets met Israël of het joodse volk kan en hoeft te hebben. Want voordat God Zijn beloften aan Israël gaat waarmaken ben je al opgenomen en maak je dus niets mee van het herstel van Israël en alles wat daaromheen nog bij komt kijken. Alles wat komen gaat kun je daardoor lezen in de Bijbel als loze informatie. Je hebt er niets aan, want je maakt het toch niet mee. Zodoende kun je dus geloven in de God van Abraham, Izak en Jakob. De God Die Zich aan de wereld geopenbaard heeft als de God van Israël en vervolgens niets met Israël hebben. Oftewel; gelovigen uit de heidenen kunnen in een identiteitsloze God geloven.

De tekst die vooral wordt gebruikt bij de opnameleer komt uit 1 Thess. 4:17. Hierin staat dat we; “opgenomen worden in de wolken naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn”. Mijns inziens zullen we Hem zo tegemoet gaan. Zoals mijn zoontje mijn ouders tegemoet ging lopen als ze aangegeven hebben dat ze er bijna waren. Bij de ontmoeting stapte hij dan bij ze in de auto en ging met hen mee naar ons huis, omdat ze daar naar op weg waren. Jezus zal bij Zijn wederkomst op weg zijn naar de aarde om Zijn Koninkrijk te vestigen in Jeruzalem en wij zullen Hem tegemoet gaan en bij Hem zijn. En samen met Hem regeren!

Als we naar Jezus woorden in Matt.24:27-31 kijken dan staat daar een duidelijke volgorde in vermeld. Overigens ook in de verwijzingen die in dit tekstgedeelte staan. In vers 29 gaat het over de verdrukking en de daaropvolgende gebeurtenissen. Daarna zal de Zoon des mensen pas verschijnen (vers 30). En vervolgens zal de bazuin klinken en de inzameling beginnen (vers 31). De laatste bazuin klinkt dus na de grote verdrukking. Pas na het klinken van die bazuin zullen de gelovigen die gestorven zijn worden opgewekt (1 Kor.15:51-52). De dan nog levende gelovigen zullen dan tegelijk met de opgewekte gelovigen Jezus tegemoet gaan (Thess.4:13-17). U ziet dat dit alles gebeurt na de grote verdrukking.

 Zou die 2000 jaar verdrukking van het joodse volk er iets mee te maken hebben? Zijn we hierin misschien ook al verder in Gods heilsplan? Al veel verder dan de meeste gelovigen denken of zien? Toen Jezus sprak over de grote verdrukking had Hij het tenslotte alleen tegen Zijn joodse broeders. Het christendom bestond nog niet eens. Dat Israël weer alle verdrukkingen zal moeten incasseren en de christelijke gemeente dit alles ontspringt gaat er tegen in wat God aan Israël belooft in o.a.: Jer.30:10-11, Jer.32:36-42, Ez.20:40-44, Ez.28:25-26 en Zach.8:1-8.

God zou Israël straffen voor hun afwijzing. Die straf was de verstooiing over heel de wereld. Maar er zou ook een tijd aanbreken dat God Zich weer over Zijn volk zou gaan ontfermen. Hij laat ons in Zijn woord weten wanneer dat zal zijn, namelijk; als Hij Zijn volk terughaalt in Zijn land (zie hfdst 9) en dus niet pas na de grote verdrukking. Lees alstublieft Ezechiël 37. We zijn getuige van deze profetie waarin heel mooi de volgorde is bekend gemaakt door God Zelf. Eerst het lichamelijke herstel van Israël (de terugkeer naar het beloofde land) en daarna het geestelijke herstel van Israël. God is Israël niet bijeen aan het brengen om ze vervolgens te straffen (de grote verdrukking), maar God is Israël bijeen aan het brengen om ze vervolgens geestelijk te herstellen! De straf zit erop! Zou God Israël, tegen Zijn Eigen beloften in, nogmaals straffen? Een tweede Holocaust? Ik geloof dat niet. God gaat het niet eerst goedmaken om ze vervolgens opnieuw te straffen (Nahum 1:9b en 12b). Het tij is gekeerd voor Israël! God zij dank. En dat moet heel de (kerkelijke) wereld weten.